حرف هايي براي نگفتن

در اين مجموعه، اشعار و برگزيدة نثرهای دکتر «علی شريعتی» شامل شطحيات، اشارات و شمعيات تحت عناوينی از اين دست بيان شده است: من چيستم؟، شمع زندان، درخت خيال، اطوار بندگی، حرف‌هايی برای نگفتن، رويای پرشکوه، دو نگاه، نيايش، فراتر از هستی، و حرف‌های نزديک، از آن جمله است: «مذهب تلاش انسانی است به «هست آلوده» تا خود را پاک سازد و از خاک به خدا بازگردد»؛ «يکی از بدبختی‌های ما نسخ شدن اصطلاحات و قالب شدن و ضعيف شدن و گاه بيمار شدن کلمات است؛ مقدس‌ترين کلمات»؛ «حرف‌هايی هست برای نگفتن و ارزش عميق هرکسی به اندازة حرف‌هايی است که برای نگفتن دارد» و «عشق تنها کار بيچرای عالم است چه آفرينش بدان پايان می‌گيرد».